Złoty kodeks Pułtuski
From Tarcze
Line 9: | Line 9: | ||
*'''Dodatkowe elementy tarczy''': [[:Category:dodatkowe elementy - malunek|malunek]] | *'''Dodatkowe elementy tarczy''': [[:Category:dodatkowe elementy - malunek|malunek]] | ||
*'''Kolory tarczy''': 1. Niebieska, 2. Czerwona, 3. Ciemnożółta | *'''Kolory tarczy''': 1. Niebieska, 2. Czerwona, 3. Ciemnożółta | ||
- | *'''Malunki na tarczy''': 1. fale ciemnoniebieski i białe wzdłuż lekko po skosie tarczy, 2. fale ciemnoczerwone i białe w poprzek lekko po skosie tarczy, 3. różne szlaczki ciemnoczerwone ułożone skośnie | + | *'''Malunki na tarczy''': 1. [[:Category:malunek tarczy - fale|fale ciemnoniebieski i białe wzdłuż lekko po skosie tarczy]], 2. [[:Category:malunek tarczy - fale|fale ciemnoczerwone i białe w poprzek lekko po skosie tarczy]], 3. różne szlaczki ciemnoczerwone ułożone skośnie |
*'''Charakter wojownika''': [[:Category:pieszy|piesi]] | *'''Charakter wojownika''': [[:Category:pieszy|piesi]] | ||
<br/><br/> | <br/><br/> |
Revision as of 19:58, 5 August 2012
O Źródle:
- Datowanie: druga połowa XI wieku około 1080-85 rok
- Miejsce powstania: Praga luz Sezawa, Czechy
- Rodzaj tarczy: migdałowate
- Dodatkowe elementy tarczy: malunek
- Kolory tarczy: 1. Niebieska, 2. Czerwona, 3. Ciemnożółta
- Malunki na tarczy: 1. fale ciemnoniebieski i białe wzdłuż lekko po skosie tarczy, 2. fale ciemnoczerwone i białe w poprzek lekko po skosie tarczy, 3. różne szlaczki ciemnoczerwone ułożone skośnie
- Charakter wojownika: piesi
Opis źródła:
Kodeks iluminowany, wywodzący się z czeskiej szkoły iluminatorsko-pismienniczej (Praga lub Sezawa), rozwiniętej pod wpływem szkoły malarstwa miniaturowego w Ratyzbonie. Jest jednym z najpóźniejszych polskich zabytków średniowiecznych pismiennictwa łacińskiego z końca XI wieku. Kodeks pisany in folio złotymi literami na purpurowym tle. Pisany majuskułą w szczególności capitalis quadrata. Zastosowano w nim bogaty system skróceń i ligatur. Litery kreślono sposobem podwójnego konturu, wypełnionego złotem. Niestety, podobnie jak w przypadku innych kodeksów z tego okresu, nie zachowała się oryginalna oprawa. Kodeks posiada nowożytną, ale stylową oprawę ufundowaną przez Władysława ks. Czartoryskiego w XIX wieku. Obecnie Złoty kodeks pułtuski znajduje się w zbiorach Muzeum Czartoryskich w Krakowie.